DLA RODZICÓW

BYĆ RODZICEM SPORTOWCA

..wcale nie jest łatwo.

Mali sportowcy budzą w nas podziw i uznanie ze względu na swą wytrwałość oraz zdolność do pokonywania własnych ograniczeń i barier zewnętrznych. Na karierę młodego człowieka patrzy się zwykle pod kątem jego wyników w zawodach, a źródeł sukcesów szuka w jego osobistych predyspozycjach oraz w umiejętnościach trenera. Natomiast zapomina się o jeszcze jednym ważnym czynniku, mającym ogromny wpływ nie tylko na małego sportowca, ale na każde dziecko.

Tym czynnikiem są rodzice. Ich rola w karierze maluchów jest często niedoceniana, a to właśnie oni, wychowując swoją pociechę, „zaszczepiają” w niej pewne wartości, uczą właściwych postaw i motywują do podejmowania kolejnych wyzwań. Dzięki temu dziecko chętnie rozpoczyna aktywność sportową, która jest dla niego przede wszystkim zabawą, ale również pozwala poznać nowych przyjaciół i rozwijać określone umiejętności.

Niestety, rodzice mogą wywierać nie tylko pozytywny wpływ na swoje pociechy. Zdarza się, że poprzez własne zachowanie niekorzystnie oddziałują na osobowość dziecka, a to z kolei wpływa na rezultaty w każdej sferze aktywności malucha. Celem niniejszej pracy jest wykazanie, że pewne charakterystyczne zachowania niektórych rodziców młodych sportowców mają swoje podłoże w sposobie, komunikowania się w rodzinie, co pozwoli przewidzieć najbardziej prawdopodobne skutki wpływu rodziców na ich pociechy.

Uczestnictwo dziecka w sporcie daje mu dużo zarówno fizycznych, jak i psychicznych profitów. Są nimi m.in. zdobywanie nowych umiejętności oraz zwiększanie swojej sprawności, jak również kształtowanie samodyscypliny, pewności siebie, umiejętności przywódczych. Sport dla małych uczestników jest też aktywnością, dzięki której zyskują nowych przyjaciół, a ponadto, gdy rodzice prawidłowo postrzegają zainteresowanie pociechy, sport może zbliżyć członków rodziny i wzmocnić ich więzi. Niestety, rodzice pełniący podstawową funkcję socjalizującą dla malucha mogą równie dobrze, poprzez swoje nieprawidłowe zachowanie, zniszczyć pozytywne doświadczenia pociechy, co do sportu. Dziecko utożsamia się z ważnymi dla siebie osobami (a więc rodzicami, trenerem), chce być takie jak oni i przejmuje od nich pewne zachowania. Dlatego jakość związku między maluchem a jednostką socjalizującą jest bardzo ważna.

ak z tego wynika, sport nie jest aktywnością dziecka odizolowaną od wpływów rodziców – maluchy przejmują od dorosłych nawet prezentowane przez nich postawy wobec sportu. Na przykład chłopiec wykazujący zainteresowanie meczem oglądanym właśnie przez ojca zostanie przez niego pochwalony (a więc dostanie pozytywne wzmocnienie) i szybko zaznajomiony z regułami danej dyscypliny. Poza tym to właśnie rodzice zazwyczaj, jako pierwsi umożliwiają pociechom kontakt ze sportem. Niestety, nawet wśród tych rodziców, którzy zezwolili córce lub synowi należeć np. do szkolnej drużyny sportowej, zdarzają się tacy, którzy nie tylko nie wspierają swej pociechy, ale nawet jej w tej aktywności przeszkadzają..

Dlatego aby umieć uniknąć błędów najczęściej popełnianych przez rodziców zachęcamy do przestrzegania DEKALOGU DLA RODZICÓW SPORTOWCA.


DEKALOG RODZICA SPORTOWCA

1

Zawsze wspieraj swoje dziecko; zapewniaj go, że wykonuje coś dobrego będąc po prostu częścią drużyny.

2

Nie usprawiedliwiaj swojego dziecka jeżeli nie gra dobrze – zwykle jest tego jakiś powód. Zachęcaj je, żeby ciężko trenowało i dawało z siebie wszystko.

3

Nie krytykuj trenerów. Pamiętaj, że trener jest dla zawodnika szefem, autorytetem, nauczycielem, itd. Jeżeli ciągle go krytykujesz, jak możesz spodziewać się, że Twoje dziecko będzie go szanować i słuchać?

4

Bez znaczenia jest czy Twoje dziecko gra w pierwszym składzie czy nie, każdy zawodnik musi przestrzegać zasad odnoszących się do zachowania, żywienia, nauki, punktualności i dyscypliny. Każdy sport jest wymagający i trenerzy muszą dbać o to jak zawodnicy zachowują się poza boiskiem, żeby każdy mógł uzyskać jak najlepsze wyniki.

5

Wymagaj od swojego dziecka dobrych ocen. Sprawdź ile godzin poświęca na naukę. To Rodzice uczą właściwego podejścia do obowiązków szkolnych. Dla sportowca bardzo ważny jest rozwój intelektualny. Znajdź sposób na zmotywowanie swojego dziecka. Wyeliminuj takie rzeczy, które zabierają czas na naukę.

6

Nie krytykuj innych graczy z powodu antypatii do ich rodziców. Nie próbuj zastępczo żyć życiem swojego dziecka. Piłka nożna, koszykówka, siatkówka czy tenis stołowy to gra Waszych dzieci – niech oni w nią grają. Nie pokazuj złości ani zazdrości kolegom Twojego dziecka z powodu ich sukcesów (więcej bramek, miejsce w pierwszym składzie, pochwała trenera). Tego rodzaju zawiści przechodzą na dziecko i mogą zniszczyć drużynę.

7

Nie wymądrzaj się. Trenerzy pracują z dziećmi przez cały rok i dobrze wiedzą co każde potrafi lub nie. Trenerzy znają ich mocne i słabe strony. Jako kibic, na meczu jak najbardziej wspieraj drużynę ale nie bądź agresywny ani arogancki w stosunku do graczy, przeciwników i sędziów.

8

Domagaj się od swojego dziecka godnego sportowego zachowania na boisku ale i poza nim. Wymagaj szacunku dla drużyny i jej zasad, przeciwnika oraz sędziów. Nie pozwól, żeby Twoje dziecko przez jakieś niestosowne gesty lub incydenty, które mogą mu przynieść wstyd, naraziło na szwank dobre imię rodziców i Klubu. Szacunek dla siebie zaczyna się od samoopanowania.

9

Zachęcaj swoje dziecko, żeby poprawiało swoją samoocenę i wiarę w siebie. Nie wolno porównywać dziecka z innymi członkami rodziny którzy kiedyś grali. Każde dziecko jest inne. Nie oczekuj, że ono będzie miało takie osiągnięcia jak starszy brat.

10

Zachęcaj swoje dziecko, żeby powodem do gry była miłość do sportu. To nastawienie łagodzi presję na dziecko. Inna motywacja może być przyczyną samolubnej gry. Zachęcaj swoje dziecko do gry zespołowej! Nieegoistyczny i pracowity sportowiec zwykle osiąga więcej.

DODATKOWO SKRÓCONA INSTRUKCJA POSTĘPOWANIA WZOROWEGO RODZICA 🙂


ADRES

ul. Fabryczna 3
05-270 Marki

TELEFON

Patryk Ostrowski: 662 221 444
Michał Gołaszewski: 503 829 568

EMAIL

uks1marki@gmail.com



Facebook